اَلْمَذَارِعُ [el-mežâriʹ] (مَصَالِحُ [meṡâliḩ] vezninde) ve
اَلْمَذَارِيعُ [el-mežârîʹ] (مَصَابِيحُ [meṡâbîḩ] vezninde) Şehrin nâhiyelerine, ʹalâ-kavlin şol büldân ve kurâya denir ki bir tarafı bâg ve bâgçe ve şenlik olup ve bir tarafı çöl ve beyâbân ola, ʹIrâḵ’ta Enbâr ve Ḵâdisiyye nâm beldeler gibi. Ve
مَذَارِعٌ [mežâriʹ] Dâbbenin ayaklarına denir; yukâlu: بَعِيرٌ قَوِيُّ الْمَذَارِعِ أَيِ الْقَوَائِمِ Ve şenliğe ve obalara karîb hurmâlığa denir. Müfredleri مِذْرَاعٌ [mižrâʹ]dır.
اَلْمِذْرَاعُ [el-mižrâʹ] (mîm’in kesriyle) مَذَارِعُ [mežâriʹ]in vâhididir, zikr olunan vech üzere olan şehr maʹnâsına. Ve bu takrîrden fehm olunur ki sâhib-i Ṡurâḩ’ın مَذَارِعُ [mežâriʹ] “dehhâ-i gerd-â-gerd-i şehr ki der-vey kişt u bâg bâşed” dediği muhâlif olur. Ve
مَذَارِعُ [mežâriʹ] Şol hurmâlığa derler ki şenliğe karîb ola. Ve
مَذَارِعُ [mežâriʹ] Davarın eline ve ayağına dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı