اَلْمُسْهَبُ [el-musheb] (mîm’in zammı ve hâ’nın fethiyle ve hâ’nın kesriyle de câ΄izdir) Bu dahi yavuz ve yüğrük ata denir. Ve
مُسْهِبٌ [mushib] (hâ’nın kesri ve fethiyle) Çok sözlü, miksâr ve ozan kimseye denir. Ve bunlar إِسْهَابٌ [ishâb]dandır; yukâlu: رَجُلٌ مُسْهِبٌ وَمُسْهَبٌ أَيْ مُكْثِرٌ Şârih der ki usûl-i sâ΄irenin beyânına göre bundan ism-i fâʹil hâ’nın fethiyledir ki nevâdirdendir; hâ’nın kesriyle vârid değildir. Lâkin mü΄ellif iki şıkkı dahi sebt eylemiştir, zâhiren ikisi de vârid olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı