اَلْمَشْظُ [el-meşż] (mîm’in fethi ve şîn’in sükûnu ve fethateynle) Dâbbenin sinirleri etlerinden taşra belirmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِظَتِ الدَّابَّةُ مَشْظًا وَمَشَظًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا ظَهَرَ عَصَبُهَا مِنْ لَحْمِهَا Ve
مَشْظٌ [meşż] Bir yeri ihtiyâr edip onda kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَشَظَ الْبَلَدَ مَشْظًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا تَخَيَّرَهُ Ve bir kimseden bir nesne almak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: مَشَظَ فُلاَنًا إِذَا أَخَذَ مِنْهُ شَيْئًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı