اَلْمُسَوَّمَةُ [el-musevvemet] (mîm’in zammı ve vâv’ın fethiyle ve teşdîdiyle) Güdülen atlar; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ﴾ (آل عمران، 14) Ve
مُسَوَّمَةٌ [musevvemet] ʹAlâmetli maʹnâsına da gelir; ke-kavlihi taʹâlâ: ﴿مُسَوِّمِينَ﴾ (آل عمران، 125) Ve Aḣfeş eyitti: مُسَوِّمِينَ [musevvimîne] مُعْلَمِينَ [muʹlemîn] maʹnâsına ve مُرْسَلِينَ [murselîn] maʹnâsına olur; min kavlike: سَوَّمَ فِيهَا الْخَيْلَ أَيْ أَرْسَلَهَا Vâv’la ve nûn ile cemʹ olundu, zîrâ atlar irsâl olundukta üzerinde râkibler dahi var idi. Ve Bârî taʹâlânın ﴿حِجَارَةً مِنْ طِينٍ مُسَوَّمَةً﴾ (الذاريات، 33، 34) أي عَلَيْهَا أَمْثَالُ الْخَوَاتِيمِ Yaʹnî şol taşlardır ki mühr misâlinde üzerinde nakş vardır, Ebû Zeyd rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı