meşn ~ مَشْنٌ

Vankulu Lugatı - مشن maddesi

اَلْمَشْنُ [el-meşn] (mîm’in fethi ve şîn’in sükûnuyla) Kamçı ile vurmaktır bir nevʹ; yukâlu: مَشَنَهُ مَشْنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve

مَشْنٌ [meşn] Kılıçla vurup derisin sıyırmağa dahi derler; yukâlu: مَشَنَهُ بِالسَّيْفِ إِذَا ضَرَبَهُ فَقَشَرَ الْجِلْدَ Ve

مَشْنٌ [meşn] Cüz΄î nesne el vermeğe dahi derler; tekûlu: إِمْتَشِنْ مِنْهُ مَا مَشَنَ لَكَ أَيْ خُذْ مَا وَجَدْتَ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı