اَلْمُطَهَّمُ [el-muṯahhem] (mîm’in zammı ve hâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Her nesneden tâm olup fâ΄ikü’l-cemâl olan. Ve
مُطَهَّمٌ [muṯahhem] Müdevver olan yüze dahi derler. Ve minhu’l-hadîsu fî vasfi’n-Nebî sallallâhu ʹaleyhi ve sellem: “لَمْ يَكُنْ بِالْمُطَهَّمِ وَلَا بِالْمُكَلْثَمِ” أَيْ لَمْ يَكُنْ بِالْمُدَوَّرِ الْوَجْهِ وَلَا بِالْمُوَجَّنِ وَلَكِنَّهُ مَسْنُونُ الْوَجْهِ Ve مُوَجَّنٌ [muveccen] Yanakları yumru olan yüz ve مَسْنُونٌ [mesnûn] şol kimsedir ki yüzünde ve burnunda fi’l-cümle tûl ola; yukâlu: رَجُلٌ مَسْنُونٌ إِذَا كَانَ فِي أَنْفِهِ وَوَجْهِهِ طُولٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı