اَلْإِظْئَارُ [el-iż΄âr] (hemzenin kesriyle) ve
اَلْمُظَاءَرَةُ [el-mużâ΄eret] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bunlar da ظَأْرٌ [ża΄r] maʹnâsınadır; yukâlu: أَظْأَرَ النَّاقَةَ عَلَى وَلَدِ غَيْرِهَا وَظَاءَرَهَا بِمَعْنَى ظَأَرَهَا Ve
مُظَاءَرَةٌ [mużâ΄eret] Tarafeynden biri birine ظِئْرٌ [żi΄r] olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْنَهُمَا مُظَاءَرَةٌ أَيْ كُلٌّ مِنْهُمَا ظِئْرُ صَاحِبِهِ Yaʹnî “Birbirinin veledine yakılıp emzirir oldular.” Ve emzirmek için dâye olmak maʹnâsınadır; yukâlu: ظَاءَرَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا اتَّخَذَتْ وَلَدًا تُرْضِعُهُ Ve bir adamın bir husûs işlemesini dilemek, ʹalâ-kavlin o husûs zımnında cebr ve ikrâh eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: ظَاءَرَنِي عَلَى الْأَمْرِ أَيْ رَاوَدَنِي أَوْ أَكْرَهَنِي عَلَيْهِ Baʹzı nüshada bu sülâsî ʹunvânıyla mersûmdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı