اَلْإِنْبَاءُ [el-inbâ΄] (hemzenin kesri ve nûn’un sükûnu ve elifin meddiyle) Bir nesneyi defʹ etmek; tekûlu: أَنْبَيْتُهُ أَنَا إِذَا دَفَعْتَهُ عَنْ نَفْسِكَ Ve fi’l-meseli: “اَلصَّدِيقُ يُنْبِي عَنْكَ لَا الْوَعِيدَ” Yaʹnî “Hâlet-i harbda gâ΄ileyi defʹ eyleyen, bir nesneyi vukûʹa getirmektir, mücerred tehdîd değildir.” Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: Bu يُنْبِي dir, bilâ-hemz. Ve baʹzılar eyitti: Hemze iledir, إِنْبَاءٌ dan yaʹnî “Senin hakîkatinden haber veren fiʹlindir, kavlin değildir.” Ve
نُبُوٌّ [nubuvv] Kılıç kesmemeğe dahi derler; yukâlu: نَبَا السَّيْفُ إِذَا لَمْ يَعْمَلْ فِي الضَّرِيبَةِ Ve ضَرِيبَةٌ [ḋarîbet] kılıç ile vurulan nesneye derler. Ve
نُبُوٌّ [nubuvv] Göz bir nesneyi görmekte kusûr etmek maʹnâsına da gelir; tekûlu: نَبَا بَصَرِي عَنِ الشَّيْءِ Ve bir yerin havâsı bir kimseye muvâfık düşmemeğe dahi derler; yukâlu: نَبَا لِفُلَانٍ مَنْزِلُهُ إِذَا لَمْ يُوَافِقْهُ Ve bir kimseye firâşı muvâfık düşmemeğe dahi derler; yukâlu: نَبَا بِفُلَانٍ فِرَاشُهُ إِذَا لَمْ يُوَافِقْهُ كَذَلِكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı