اَلنَّتْقُ [en-netḵ] (nûn’un fethi ve tâ’nın sükûnu ile) Irgalamak ve silkmek; yukâlu: نَتَقْتُهُ أَنْتُقُهُ نَتْقًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve Ebû ʹUbeyde eyitti: Bârî taʹâlânın ﴿وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ﴾ (الأعراف، 171) dediği kavlinde نَتْقٌ [netḵ] sarsmak maʹnâsınadır. Ve
نَتْقٌ [netḵ] Çekmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: نَتَقَ الْغَرْبَ مِنَ الْبِئْرِ Yaʹnî “Kuyudan kovayı çekti.” Ve deve yükin salmağa dahi derler; yukâlu: نَتَقَ الْبَعِيرُ حِمْلَهُ إِذَا تَزَعْزَعَ وَجَذَبَ عُرَى حِبَالِهِ حَتَّى تَسْتَرْخِيَ Ve عُرَى [ʹurâ] halkalar demektir. Ve
نَتْقٌ [netḵ] Deriyi soymağa dahi derler; selḣ-i cild maʹnâsına; tekûlu: نَتَقْتُ الْجِلْدَ إِذَا سَلَخْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı