Kamus-ı Muhit - نبط maddesi

اَلنَّبَطُ [en-nebaṯ] (fethateynle) Atın koltuğu altları ve böğürleri beyâz olmağa denir. Ve minhu: فَرَسٌ أَنْبَطُ Ve

نَبَطٌ [nebaṯ] Kazılan kuyudan ibtidâ zuhûr eden suya denir ve ona نُبْطَةٌ [nubṯat] dahi denir, غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde; yukâlu: وَجَدَ نَبَطَ الْبِئْرِ وَنُبْطَتَهَا أَيْ أَوَّلَ مَا يَظْهَرُ مِنْ مَائِهَا Ve bir adamın gavr ve künhüne ıtlâk olunur; yukâlu: فُلاَنٌ لاَ يُدْرَكُ نَبَطُهُ أَيْ غَوْرُهُ وَقَدْرُ عَمَلِهِ Ve

نَبَطٌ [Nebaṯ] Nâstan bir tâ΄ifedir ki Baṡra ile Kûfe beyninde vâkiʹ berriyye batâyıhında yaʹnî derelerinde sâkin olurlar ve onlara نَبِيطٌ [Nebîṯ] dahi denir, أَمِيرٌ [emîr] vezninde ve أَنْبَاطٌ [Enbâṯ] dahi denir, cemʹ bünyesiyle. Nisbetinde نَبَطِيٌّ [Nebaṯiyy] denir ve نَبَاطِيٌّ [Nebâṯiyy] denir nûn’un harekât-ı selâsıyla ve نَبَاطٍ [Nebâṯ] denir yâ’nın hazfiyle يَمَنِيٌّ [Yemeniyy] ve يَمَانِيٌّ [Yemâniyy] ve يَمَانٍ [Yemân] gibi; yukâlu: رَجُلٌ نَبَطِيٌّ وَنَبَاطِيٌّ مُثَلَّثَةً وَنَبَاطٍ كَثَمَانٍ

اَلنَّبْطُ [en-nebṯ] (حَبْطٌ [ḩabṯ] vezninde) ve

اَلنُّبُوطُ [en-nubûṯ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Yerden su kaynayıp çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَطَ الْمَاءُ نَبْطًا وَنُبُوطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا نَبَعَ Ve

نَبْطٌ [nebṯ] Kuyu kazan kimse kuyudan su istihrâc eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَطَ الْبِئْرَ نَبْطًا إِذَا اسْتَخْرَجَ مَاءَهَا Ve

نَبْطٌ [Nebṯ] Medîne nâhiyesinde hacer-i birâm maʹdeni olan Ḩavrâ΄ nâm mahal kurbünde bir vâdî ismidir. حَجَرُ الْبِرَامِ [ḩaceru’l-birâm], çömlek yaparlar bir nevʹ siyâh taştır. Ve

نَبْطٌ [nebṯ] Kuyu kazan kimse suya erişmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَطَ الرَّكِيَّةَ إِذَا أَمَاهَهَا