Kamus-ı Muhit - نذير maddesi

نَذِيرٌ [Nežîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

نُذَيْرٌ [Nužeyr] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) ve

مُنْذِرٌ [Munžir] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) ve

مُنَاذِرٌ [Munâžir] (مُجَاوِرٌ [mucâvir] vezninde) ve

مُنَيْذِرٌ [Muneyžir] (musaggar bünyesiyle) Esâmî-i ricâldendir: Cudeyʹ b. Nužeyr el-Murâdî tasgîr bünyeleriyle hâdim-i Nebiyy-i Ekrem ʹaleyhi’s-selâmdır.

اَلنِّذَارَةُ [en-nižâret] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Bu dahi ismdir; yukâlu: صَدَّهُ عَنْهُ نَذِيرُهُ وَنِذَارَتُهُ أَيْ إِنْذَارُهُ Ve

نَذِيرٌ [nežîr] مُنْذِرٌ [munžir] maʹnâsına gelir ki inzâr edici kimsedir, zîrâ vech-i mezkûr üzere bâb-ı ifʹâlin masdarı sülâsîden dahi vârid olmuştur. Bunun cemʹi نُذُرٌ [nužur]dur zammeteynle. Ve

نَذِيرٌ [nezîr] Yayın çekildikte zuhûr eden savtına ıtlâk olunur, muhavvif olduğu için. Türkîde çınrama ve çınırtı taʹbîr olunur. Ve

نَذِيرٌ [nežîr] Cânib-i ilâhîden ʹibâda mebʹûs peygamber ve resûle ıtlâk olunur. Kâle taʹâlâ: ﴿وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ﴾ أَيِ اَلرَّسُولُ Ve şeyb ve pîrîye ıtlâk olunur. Ve hâssaten nebiyy-i ekrem ṡallallâhu ʹaleyhi ve sellem hazretlerine ıtlâk olunur, ke-mâ kâle ʹazze ve celle: ﴿إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا﴾

Vankulu Lugatı - نذير maddesi

اَلنَّذِيرُ [en-nežîr] (nûn’un fethi ve žâl’ın kesri ve meddiyle) Korku haberin verici, مُنْذِرٌ [munžir] maʹnâsına. Ve

نَذِيرٌ [nežîr] إِنْذَارٌ [inžâr] maʹnâsına da gelir.