اَلنَّخْلُ [en-naḣl] (nûn’un fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Bir nesneyi üğürtlemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَخَلَ الشَّيْءَ نَخْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا صَفَّاهُ وَاخْتَارَهُ Ve
نَخْلٌ [naḣl] Hurmâ ağacına denir; mü΄ennes ve müzekker olur, müfredi نَخْلَةٌ [naḣlet]tir, cemʹi نَخِيلٌ [neḣîl] gelir nûn’un fethiyle, niteki نَخِيلٌ [neḣîl] نَخْلٌ [naḣl] gibi ism-i cemʹ olur.
اَلنَّخْلَةُ [en-naḣlet] (nûn’un fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Vâhidi. Ve
نَخْلٌ [naḣl] Un elemeğe dahi derler; tekûlu: نَخَلْتُ الدَّقِيقَ إِذَا غَرْبَلْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı