اَلنَّظْرَةُ [en-nażret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ʹAyb ve nakîsaya ıtlâk olunur; yukâlu: فِيهِ نَظْرَةٌ أَيْ عَيْبٌ Ve heybet maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: لَهُ نَظْرَةٌ أَيْ هَيْبَةٌ Ve çirkînliğe ve sû΄-i hey΄ete ıtlâk olunur; yukâlu: إِنَّ فِيهِ لَنَظْرَةً أَيْ سُوءَ هَيْئَةٍ وَتَغَيُّرَ جِسْمٍ Ve شُحُوبٌ [şuḩûb] maʹnâsınadır. Ve baygınlığa denir, غَشْيٌ [ġaşy] maʹnâsına. ʹAlâ-kavlin cinn tâ΄ifesinin nazarına uğramağa denir. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîsu: ḣأَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَأَى جَارِيَةً بِهَا سَفْعَةٌ فَقَالَ إِنَّ بِهَا نَظْرَةً فَاسْتَرْقُوا لَهَاḢ أَيْ بِهَا عَيْنٌ أَصَابَتْهَا مِنْ نَظَرِ الْجِنِّ ve yukâlu: نُظِرَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ فَهُوَ مَنْظُورٌ Ve
نَظْرَةٌ [nażret] Rahmet ve şefkat maʹnâsınadır; yukâlu: نَظَرَهُ بِعَيْنِ النَّظْرَةِ أَيِ الرَّحْمَةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı