اَلنَّضْخُ [en-naḋḣ] (nûn’un fethi ve ḋâd’ın sükûnuyla) Su serpmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَضَخَهُ نَضْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَشَّهُ Baʹzılar ʹindinde bu نَضْحٌ [naḋḩ] ile mürâdiftir ki o dahi su serpmek maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin mühmelenin mefhûmundan dûndur ki mühmele, gereği gibi sulamak ve bu, su serpmektir. Ve
نَضْحٌ [naḋḣ] Su pınardan şiddetle kaynayıp çıkmak, ʹalâ-kavlin aşağıdan yukarıya fışkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَضَخَ الْمَاءَ إِذَا اشْتَدَّ فَوَرَانُهُ مِنْ يَنْبُوعِهِ أَوْ مَا كَانَ مِنْ سُفْلٍ إِلَى عُلْوٍ Ve düşman üzere ok serpmek maʹnâsında müstaʹmeldir; yukâlu: نَضَخَ النَّبْلَ فِي الْعَدُوِّ إِذَا فَرَّقَهَا Ve
نَضْخٌ [naḋḣ] Şol ʹıtr ve tîb eserine denir ki sevbde ve sâ΄ir nesnede kalmış olur; yukâlu: بَقِيَ فِيهِ نَضْخٌ مِنْهُ وَهُوَ أَثَرٌ يَبْقَى فِي الثَّوْبِ وَغَيْرِهِ مِنَ الطِّيبِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı