اَلْوَظِيفُ [el-veżîf] (żâ-yı muʹceme ile أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Atın ve deve ve sâ΄ir dâbbenin kolunun ve inciğinin incerek yerine denir ki bilek ile dizleri mâ-beynidir; murâd kuru incik olacaktır; cemʹi أَوْظِفَةٌ [evżifet] ve وُظُفٌ [vużuf] gelir zammeteynle; yukâlu: ضَرَبَ وَظِيفَهُ وَهُوَ مُسْتَدَقُّ الذِّرَاعِ وَالسَّاقِ مِنَ الْخَيْلِ وَالْإِبِلِ وَغَيْرِهَا Ve sarp yerlerde yürümek husûsunda kavî ve tüvâna olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ وَظِيفٌ أَيْ قَوِيٌّ عَلَى الْمَشْيِ فِي الْحَزْنِ Ve
وَظِيفٌ [veżîf] Maʹnâ-yı evvelden me΄hûz olarak sıralanmış ve katarlanmış vetîre ve tarîka maʹnâsına müstaʹmeldir; ve minhu yukâlu: جَاءَتِ الْإِبِلُ عَلَى وَظِيفٍ أَيْ تَبِعَ بَعْضُهَا بَعْضًا Niteki سَاقٌ [sâḵ] dahi bu maʹnâda müstaʹmel olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı