اَلْوَطْءُ [el-vaṯ΄] (vâv’ın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi ayakla basıp çiğnemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَطِئَهُ يَطَؤُهُ وَطْئًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا دَاسَهُ ve yukâlu: هُمْ أَيْ بَنُو فُلاَنٍ يَطَؤُهُمُ الطَّرِيقُ يَعْنِي يَنْزِلُونَ بِقُرْبِهِ فَيَطَؤُهُمْ أَهْلُهُ Yaʹnî “Filân cemâʹat yola yakın mahalle nüzûl edip orada yurt edinmeleriyle iyâb u zehâb eden ebnâ-i sebîl kendileri pâymâl ederler.” Pes kelâm-ı mezbûr mecâz-ı mürsel yâhûd mecâz fi’l-hazf kabîlindendir. Ve
وَطْءٌ [vaṯ΄]Cimâʹ eylemek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: وَطِئَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve bir nesneyi hâzırlamak تَهْيِئَةٌ [tehyi΄et] maʹnâsınadır; yukâlu: وَطَأَهُ وَطْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا هَيَّأَهُ Ve yastık ve döşek makûlesini düzeltip yumuşatmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: وَطَأَهُ أَيْ دَمَّثَهُ وَسَهَّلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı