işâʹat ~ إِشَاعَةٌ

Vankulu Lugatı - إشاعة maddesi

اَلْمِشْيَاعُ [el-mişyâʹ] (mîm’in kesri ve şîn’in sükûnuyla) Haber şâyiʹ kılıcı kimse, مِذْيَاعٌ [mižyâʹ] maʹnâsına. Ve

إِشَاعَةٌ [işâʹat] Tâbiʹ kılmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: حَيَّاكُمُ اللهُ وَأَشَاعَكُمُ السَّلَامَ أَيْ جَعَلَهُ صَاحِبًا لَكُمْ وَتَابِعًا Ve

إِشَاعَةٌ [işâʹat] Nâka bevlini defʹaten atıp kesmeğe derler; yukâlu: شَاعَتِ النَّاقَةُ بِبَوْلِهَا إِذَا رَمَتْ بِهِ وَقَطَّعَتْهُ مِثْلُ أَوْزَعَتْ بِبَوْلِهَا



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı