işḣâṡ ~ إِشْخَاصٌ

Vankulu Lugatı - إشخاص maddesi

اَلْإِشْخَاصُ [el-işḣâṡ] (hemzenin kesriyle) Sefer etmeğe karîb olmak; yukâlu: نَحْنُ عَلَى سَفَرٍ قَدْ أَشْخَصَنَا أَيْ حَانَ شُخُوصُنَا Ve

إِشْخَاصٌ [işḣâṡ] Ok atan kimsenin oku nişânın üzerinden geçmeğe dahi derler; yukâlu: أَشْخَصَ الرَّامِي إِذَا جَازَ سَهْمُهُ الَغَرَضَ مِنْ أَعْلَاهُ Ve

إِشْخَاصٌ [işḣâṡ] Gıybet etmeğe de derler; yukâlu: أَشْخَصَ فُلَانٌ بِفُلَانٍ وَأَشْخَصَ بِهِ إِذَا اغْتَابَهُ Yaʹḵûb’un Ebû ʹUbeyde’den olan rivâyeti üzere.



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı