işbâ΄ ~ إِشْبَاءٌ

Vankulu Lugatı - إشباء maddesi

اَلْإِشْبَاءُ [el-işbâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Bir kimsenin zekî oğlu doğmak; yukâlu: أَشْبَى الرَّجُلُ إِذَا وَلَدَ لَهُ وَلَدٌ ذَكِيٌّ Ve

إِشْبَاءٌ [işbâ΄] Oğlu babasına şebîh olmak; yukâlu: أَشْبَى فُلَانًا وَلَدُهُ إِذَا أَشْبَهُوهُ Ve

إِشْبَاءٌ [işbâ΄] Bir kimseye iʹzâz ve ikrâm edip rifʹat vermek; tekûlu: أَشْبَيْتُ الرَّجُلَ إِذَا رَفَعْتَهُ وَأَكْرَمْتَهُ Ve

إِشْبَاءٌ [işbâ΄] İrtifâʹa dahi derler; tekûlu: أَشْبَتِ الشَّجَرَةُ إِذَا ارْتَفَعَتْ



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı