اَلْإِلْقَاحُ [el-ilḵâḩ] (hemzenin kesriyle) Dişi hurmâya aşı vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْقَحَ الْقَوْمُ نَخْلَهُمْ أَيْ لَقَحَهَا يَعْنِي وَضَعُوا طَلْعَ الذُّكُورِ فِي طَلْعِ الْإِنَاثِ Mü΄ellifin لَقَحَهَا ʹunvânıyla tefsîrinden bu maʹnâda sülâsî olarak dahi müstaʹmel olduğu münfehim olur. Ve
إِلْقَاحٌ [ilḵâḩ] Gebe kalmak maʹnâsınadır; ve minhu yukâlu: أَلْقَحَتِ الرِّيَاحُ الشَّجَرَ إِذَا أَحْمَلَتْهَا فَهِيَ أَيِ الرِّيَاحُ لَوَاقِحُ وَمَلاَقِحُ Mü΄ellif Baṡâ΄ir’de ﴿وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ﴾ kerîmesini ذَوَاتُ لِقَاحٍ ile tefsîr eylemiştir ki vech-i mezkûr üzere لاَقِحٌ [lâḵiḩ]in cemʹidir neseb üzere; لاَبِنٌ [lâbin] ve تَامِرٌ [tâmir] gibi. Riyâh rutûbeti hâmil olup ondan sehâba mecc ve îsâl ile sehâb dahi imtâr eylemekle hamli cihetiyle لَوَاقِحُ [levâḵiḩ] ve mecc ve îsâli sebebiyle مَلاَقِحُ [melâḵiḩ] ıtlâk olunmuştur ki مُلْقِحَةٌ [mulḵiḩat]ın cemʹidir ki ism-i fâʹildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı