أُمُّ الْحَبَوْكَرَى [ummu’l-ḩabevkerâ] (kezâlik elif-i maksûre ile) ʹAzîm belâ demek olur. Ve ʹazîm deveye dahi derler; yukâlu: جَمَلٌ حَبَوْكَرَى Ve bunun elifi elif-i zâ΄idedir, kelime onun üzerine binâ olunmuştur, teʹnîs için değildir, zîrâ mü΄ennesinde حَبَوْكَرَاةٌ [ḩabevkerât] derler. Ve her elif ki te΄nîs için ola ona hâ-i te΄nîs dâhil olmak sahîh olmaz. Ve bunun elifi elif-i ilhâk dahi değildir, zîrâ usûlden bunun misâli yoktur, tâ ki ona ilhâk oluna.Bu zikr olunandan fehm olunan budur ki حُبَارَى [ḩubârâ]da dahi حُبَارَاةٌ [ḩubârât] geldiğine binâ΄en elif-i te΄nîs değildir demiş ola ve lâkin Raḋî’den nakl olunana muhâlif olur, nitekim mürûr etti, meger ki ehl-i lügat hakîkat-i kelimeye ve cevâhir-i hurûfa nazar eder, ehl-i nahv sûret-i kelimeye nazar eder diye tevfîk oluna.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı