أُمُّ الْكِتَابِ [ummu’l-kitâb] Asl-ı kitâb yâhûd levh-i mahfûz murâddır yâhûd sûre-i fâtihadır yâhûd mecmûʹ-ı Ḵur΄ân-ı kerîm murâddır. Mütercim der ki burada أَوِ اللَّوْحِ lafzında gâlibâ أَوْ ʹunvânı kalem-i nâsih tugyânıdır, savâb olan vâv ile olmaktır ki أَصْلٌ kelimesini ʹatf-ı tefsîrdir, niteki Beyḋâvî أُمُّ الْكِتَابِ أَيِ اللَّوْحُ الْمَحْفُوظُ فَإِنَّهُ أَصْلُ الْكُتُبِ السَّمَاوِيَّةِ ʹibâretiyle beyân eylemiştir. Ve ʹArabların وَيْلِمِّهِ [veylimmihi] kavlleri وَيْلٌ [veyl] mâddesinde beyân olundu. Ve لَا أُمَّ لَكَ kavlleri zemm ve kadh maʹrizinde müstaʹmeldir ki muhâtabın lakît olduğundan kinâye ederler. Ve gahca medh makâmında dahi istiʹmâl olunur ki nisvân makûlesi nâkısâttan böyle kâmil zuhûru muhâl gibi bir maʹnâdır demek dakîkasıyla taʹaccüb olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı