اَلْأَنِحُ [el-eniḩ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْأَنُوحُ [el-enûḩ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلْأُنَّحُ [el-unnaḩ] (hemzenin zammıyla قُبَّرٌ [ḵubber] vezninde) Şol nâkese denir ki kendiden bir nesne taleb olundukta birden redd edemeyip buhlu sebebiyle tenahnuh eder ola; yukâlu: رَجُلٌ آنِحٌ وَأَنُوحٌ وَأُنَّحٌ إِذَا سُئِلَ عَنْهُ تَنَحْنَحَ بُخْلاً Ve
أَنُوحٌ [enûḩ] Şol ata denir ki seğirtirken inler gibi boğazından savtı gir gir eder ola; yukâlu: فَرَسٌ أَنُوحٌ إِذَا جَرَى قَرْقَرَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı