enûḩ ~ أَنُوحٌ

Kamus-ı Muhit - أنوح maddesi

اَلْأَنِحُ [el-eniḩ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْأَنُوحُ [el-enûḩ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve

اَلْأُنَّحُ [el-unnaḩ] (hemzenin zammıyla قُبَّرٌ [ḵubber] vezninde) Şol nâkese denir ki kendiden bir nesne taleb olundukta birden redd edemeyip buhlu sebebiyle tenahnuh eder ola; yukâlu: رَجُلٌ آنِحٌ وَأَنُوحٌ وَأُنَّحٌ إِذَا سُئِلَ عَنْهُ تَنَحْنَحَ بُخْلاً Ve

أَنُوحٌ [enûḩ] Şol ata denir ki seğirtirken inler gibi boğazından savtı gir gir eder ola; yukâlu: فَرَسٌ أَنُوحٌ إِذَا جَرَى قَرْقَرَ



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı