ed-diḣâl ~ اَلدِّخَالُ

Kamus-ı Muhit - الدخال maddesi

اَلدُّخْلَةُ [ed-duḣlet] (dâl’ın harekât-ı selâsıyla) ve

اَلدَّخِيلَةُ [ed-deḣîlet] ve

اَلدَّخِيلُ [ed-deḣîl] (dâl’ların fethiyle) ve

اَلدُّخْلُلُ [ed-duḣlul] (dâl’ın zammı ve lâm’ın zamm ve fethiyle) ve

اَلدُّخَيْلَاءُ [ed-duḣaylâ΄] (musaggar bünyesiyle) ve

اَلدَّاخِلَةُ [ed-dâḣilet] (رَاحِلَةٌ [raḩilet] vezninde) ve

اَلدُّخَّلُ [ed-duḣḣal] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) ve

اَلدِّخَالُ [ed-diḣâl] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve

اَلدُّخَّيْلَاءُ [ed-duḣḣaylâ΄] (dâl’ın zammı ve ḣâ-yı müşeddedenin fethiyle سُمَّيْهَى [summeyhâ] vezninde) ve

اَلدَّخْلُ [ed-daḣl] (dâl’ın fethi ve kesriyle) Bir adamın iç yüzüne denir ki zamîr ve niyyet ve mezheb ve cemîʹ-i emr ve kâr u bâr-ı derûnîsinden ʹibârettir. Ve

دَخِيلٌ [deḣîl] ve

دُخْلُلٌ [duḣlul] (قُنْفُذٌ [ḵunfuž] vezninde) ve

دِخْلَلٌ [diḣlel] (دِرْهَمٌ [dirhem] vezninde) Kişinin şol derûnî dostuna ve hem-demine ıtlâk olunur ki bi’l-cümle serâ΄ir-i umûruna mahrem, her işine ihtilât eder ola; yukâlu: فُلَانٌ دَخِيلُهُ وَدُخْلُلُهُ وَدِخْلَلُهُ أَيْ مُدَاخِلُهُ مُبَاطِنُهُ Ve

دَاخِلُ الْحُبِّ [dâḣilu’l-ḩubb] ve

دُخْلَلُ الْحُبِّ [duḣlelu’l-ḩubb] ki جُنْدَبٌ [cundeb] veznindedir, muhabbet ve meveddetin zımnında olan safvet ve yek-rengî hâletine denir; yukâlu: قَدْ بَدَا دَاخِلُ حُبِّهِ وَدُخْلَلُهُ أَيْ صَفَاءُ دَاخِلِه

Vankulu Lugatı - الدخال maddesi

اَلدِّخَالُ [ed-diḣâl] (dâl’ın kesri ve ḣâ’nın tahfîfiyle) Bir kerre su içen deveyi iki susuz devenin arasına koyup havza iletmeğe derler, kemâliyle su içmediyse içsin diye.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı