Kamus-ı Muhit - حممة maddesi

حَمٌّ [Ḩamm] (ḩâ’nın fethiyle) ve

حُمٌّ [Ḩumm] (ḩâ’nın zammıyla) ve

حِمَّانُ [Ḩimmân] (عِمْرَانُ [ʹimrân] vezninde) ve

حُمَّانُ [Ḩummân] (عُثْمَانُ [ʹušamp;mân] vezninde) ve

حَمَامَةُ [Ḩamâmet] (نَعَامَةٌ [neʹâmet] vezninde) ve

حُمَمَةُ [Ḩumemet] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve

حُمَامٌ [Ḩumâm] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve

حِمْحِمَةُ [Ḩimḩimet] (كِرْكِرَةٌ [kirkiret] vezninde) ve

حُمَّى [Ḩummâ] (ḩâ’nın zammı ve mîm’in zammeye imâlesiyle) ve

حُمَامَى [Ḩumâmâ] (غُرَابَى [ġurâbâ] vezninde) Esâmî-i ʹArabdandır.

Vankulu Lugatı - حممة maddesi

اَلْحَمَّةُ [el-ḩammet] (ḩâ’nın kezâlik fethiyle) Vâhidi. Ve

حَمٌّ [ḩamm] Eriyen yağa dahi derler. Ve

حَمٌّ [ḩamm] Kuyruğu eritmeğe dahi derler; tekûlu: حَمَمْتُ الْأَلْيَةَ إِذَا أَذَبْتَهَا Ve

حَمَّةٌ [ḩammet] Şol kaynar pınara dahi derler ki hastalar onunla şifâ taleb ederler. Ve fi’l-hadîsi: “اَلْعَالِمُ كَالْحَمَّةِ” Ve

حَمٌّ [ḩamm] Kasd maʹnâsına da gelir; tekûlu: حَمَمْتُ حَمَّكَ أَيْ قَصَدْتُ قَصْدَكَ Ve

حَمٌّ [ḩamm] Taʹcîl maʹnâsına da gelir, Ferrâ rivâyeti üzere; tekûlu: حَمَمْتُ ارْتِحَالَهُ إِذَا عَجَّلْتَهُ Ve

حَمٌّ [ḩamm] Suyu ısıtmağa dahi derler; tekûlu: حَمَمْتُ الْمَاءَ إِذَا سَخَّنْتَهُ Ve كُلُّهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve takdîr maʹnâsına da gelir; yukâlu: حُمَّ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ بِمَعْنَى قُدِّرَ Ve âteş kararmağa dahi derler; tekûlu: حَمِمَتِ الْجَمْرَةُ تَحَمُّ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَتْ حُمَمَةً Ve

حُمَمَةٌ [ḩumemet] Kömüre derler. Ve su ıssı olmağa dahi derler; yukâlu: حَمَّ الْمَاءُ أَيْ صَارَ حَارًّا وَحُمَّ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ Ve مَحْمُومٌ [maḩmûm] oldu maʹnâsına da gelir; tekûlu: حُمَّ الرَّجُلُ إِذَا صَارَ مَحْمُومًا Ve

حَمٌّ [ḩamm] Hemm maʹnâsına da gelir; yukâlu: مَا لَهُ سَمٌّ وَلَا حَمٌّ غَيْرُكَ أَيْ مَا لَهُ هَمٌّ غَيْرُكَ Ve gâh olur sîn’in ve ḩâ’nın zammı ile dahi istiʹmâl olunur. Ve

حَمٌّ [ḩamm] (ḩâ’nın fethi ve zâmmı ile) بُدٌّ [budd] maʹnâsına da gelir; yukâlu: مَا لِي مِنْهُ حَمٌّ أَيْ بُدٌّ