ḩamâṯat ~ حَمَاطَةٌ

Kamus-ı Muhit - حماطة maddesi

اَلْحَمَاطَةُ [el-ḩamâṯat] (hâ’nın fethiyle) Boğaza ʹârız olan hurkat ve huşûnete denir ki nâçâr öksürtür; tekûlu: أَخَذَ حَلْقِي حَمَاطَةٌ أَيْ حُرْقَةٌ Ve

حَمَاطَةٌ [ḩamâṯat] İncire şebîh bir nevʹ şecer adıdır ki yılan kısmı ondan pek hazz eder. ʹAlâ-kavlin dağ inciri yâhûd küçük siyâh incir ağacı yâhûd جُمَّيْزٌ [cummeyz]dir ki yaban inciri ve ʹArabistân inciri dedikleri ağaçtır. Cemʹ-i cinsi حَمَاطٌ [ḩamâṯ]tır. Şârih der ki bu şecer Ṯâ΄if’te kesîrdir. Değirmi küçük incir ağacıdır, hurde hurde inciri olur. İntehâ. Ona teşbîhen yürekte olan sevâda yaʹnî siyâh noktaya حَمَاطَةُ الْقَلْبِ [ḩamâṯatu’l-ḵalb] ıtlâk olunur; yukâlu: أَصَابَ حَمَاطَةَ قَلْبِي أَيْ سَوَادَهُ وَحَبَّتَهُ Baʹzılar دَمُ الْقَلْبِ [demu’l-ḵalb] ve baʹzılar صَمِيمُ الْقَلْبِ [ṡamîmu’l-ḵalb] ile ki yüreğin mâddesidir tefsîr eylediler. Ve

حَمَاطَةٌ [ḩamâṯat] Hâssaten mısır buğdayının samanına denir. Ve buğdaycık otuna şebîh bir otun ismidir, lâkin bunun ellemesi huşûnetli olur.

Vankulu Lugatı - حماطة maddesi

حَمَاطَةُ الْقَلْبِ [ḩamâṯatu’l-ḵalb] (ḩâ’nın fethiyle) Vâhidi, yürek ortası, حَبَّةُ الْقَلْبِ maʹnâsına; ve minhu kavluhum: أَصَبْتُ حَمَاطَةَ قَلْبِهِ Ve

حَمَاطَةٌ [ḩamâṯat] Kezâlik boğazda olan huşûnete derler, Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzere.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı