اَلرَّتُّ [er-rett] (râ’nın fethi ve tâ’nın teşdîdiyle) Sıfattır, bir kavmin re΄îs ve ser-gerdesine denir. Cemʹi رُتَّانٌ [ruttân] gelir, râ’nın zammı ve tâ’nın teşdîdiyle ve رُتُوتٌ [rutût] gelir râ’nın zammıyla. Ve
رُتُوتٌ [rutût] خَنَازِيرُ [ḣanâzîr]e denir ki خِنْزِيرٌ [ḣinzîr]ın cemʹidir. Bunun da رَتٌّ [rett] müfredidir. Esâs’ın beyânına göre رَتٌّ [rett] şedîd ve cerîʹ olan erkek hınzîra denir. Cemʹi رُتُوتٌ [rutût] gelir; yekûlûne: كَأَنَّهُمُ الرُّتُوتُ وَهِيَ ذُكُورَةُ الْخَنَازِيرِ وَفُحُولُهَا الَّتِي فِيهَا شِدَّةٌ وَجُرْأَةٌ Baʹdehu re΄îs ve mihter-i kavm maʹnâsında istiʹmâl olunmuştur; yukâlu: هُوَ رَتٌّ مِنَ الرُّتُوتِ أَيْ مِنْ عِلْيَتِهِمْ وَسَادَتِهِمْ
اَلرُّتُوتُ [er-rutût] (zammeteynle) Cemʹidir; yukâlu: هَؤُلَاءِ رُتُوتُ الْبَلَدِ Ve
رُتُوتٌ [rutût] Yaban hınzîrlerine dahi derler; vâhidi رَتٌّ [rett]tir kezâlik râ’nın fethiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı