اَلْخَضَلُ [el-ḣaḋal] (fethateynle) Bir nesne yaşarıp nem-mâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَضِلَ الشَّيْءُ خَضَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَدِيَ Ve ıslanmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَخْضَلَهُ فَخَضَلَ أَيِ ابْتَلَّ
اَلْخَضْلُ [el-ḣaḋl] (فَضْلٌ [faḋl] vezninde ve fethateynle câ΄izdir) İnciye, ʹalâ-kavlin sâfî ve âbdâr olanına ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَ وَفِي يَدِهِ خَضْلٌ كَثِيرٌ أَيِ اللُّؤْلُؤُ أَوِ الدُّرُّ الصَّافِي Ve bir maʹrûf boncuk adıdır; müfredi خَضْلَةٌ [ḣaḋlet]tir.
اَلْخَضِلُ [el-ḣaḋil] (ḋâd-ı muʹceme ile كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْخَاضِلُ [el-ḣâḋil] Şol ıslak ve nem-nâk nesneye denir ki rutûbeti azca azca taşraya sızıp çıkar ola; yukâlu: شَيْءٌ خَضِلٌ وَخَاضِلٌ أَيْ نَدٍ يُتَرَشَّفُ نَدَاهُ Ve
خَضِلٌ [ḣaḋil] Semiz ve tarâvetli ete ve biryâna vasf olur; yukâlu: شِوَاءٌ خَضِلٌ أَيْ رَشْرَاشٌ Ve Ḣaḋil b. Seleme ve Ḣaḋil b. ʹAbîd şâʹirlerdir.
اَلْخَضِلُ [el-ḣaḋil] (ḣâ’nın fethi ve ḋâd’ın kesriyle) Yaş olan nesne; yukâlu: شَيْءٌ خَضِلٌ أَيْ رَطْبٌ Ve
خَضِلٌ [ḣaḋil] Tâze ota dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı