اَلرَّدَافَةُ [er-redâfet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Pâdişâha رِدْفٌ [ridf] olmağa denir, خِلاَفَةٌ [ḣilâfet] gibi; yukâlu: لَهُ الرَّدَافَةُ مِثْلَ الْوِزَارَةِ Ke-mâ zukire.
اَلرِّدَافَةُ [er-ridâfet] (râ’nın kesriyle) İsmdir, zamân-ı câhiliyyette olan mülûkun أَرْدَافٌ [erdâf]ından me΄hûzdur. Ve أَرْدَافٌ [erdâf] رِدْفٌ [ridf]in cemʹidir. Ve
رِدْفٌ [ridf] Şol kimseye derler ki oturdukta melikin sağ cânibinde oturur ve kaçan melik bir nesne şürb etse رِدْفٌ [ridf] sâ΄ir nâstan mukaddem şürb ederve kaçan melik gazâya gitse melikin kâ΄im-i makâmı olup vilâyeti o zabt eder melik gazâdan ʹavdet edince dekve kaçan melik gazâdan gelse mâl-ı ganîmetin dörtte biri رِدْفٌ [ridf]e verilir.Zamân-ı câhiliyyette رَدَافَةٌ [redâfet] Benî Yerbûʹ’un idi, zîrâ mülûk-i Ḩîre üzere Benî Yerbûʹ’dan gâreti çok kimse yoktu. Pes musâlaha olunup رَدَافَةٌ [redâfet]i onlara tahsîs etmişlerdi tâ ki ehl-i ʹIrâḵ’tan zararları mündefiʹ ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı