Kamus-ı Muhit - الردم maddesi

اَلرَّدَمُ [er-redem] (fethateynle) رَدْمٌ [redm] lafzının maʹnâ-yı evvelinden ismdir ki sedd ve bend maʹnâsınadır; cemʹi رُدُومٌ [rudûm]dur.

اَلرِّدْمُ [er-ridm] (râ’nın kesriyle) Bir mevziʹ adıdır.

اَلرَّدْمُ [er-redm] (هَدْمٌ [hedm] vezninde) Kapı ve gedik makûlesi yerleri tamâmen kapamak, ʹalâ-kavlin sülüs mikdârını kapamak maʹnâsınadır yâhûd رَدْمٌ [redm] sedd maʹnâsından ekser ve eblagdır, zîrâ رَدْمٌ [redm] gediği kat kat nesne ile kapayıp berkitmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَمَ الْبَابَ وَالثُّلْمَةَ رَدْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا سَدَّهُ كُلَّهُ أَوْ ثُلُثَهُ أَوِ الرَّدْمُ أَكْثَرُ مِنَ السَّدِّ Ve

رَدْمٌ [Redm] Baḩreyn eyaletinde bir karye ismidir. Ve Mekke’de bir mevziʹdir ki Benî Cumaḩ cemâʹatine muzâf olup رَدْمُ بَنِي جُمَحَ [Redmu Benî Cumaḩ] derler, o ise Benî Ḵurâd cemâʹatine mahsûstur. Ve

رَدْمٌ [redm] Yıkılan duvardan sâkıt olan taşa toprağa denir. Ve

رَدْمٌ [Redm] Beri tarafla Ye΄cûc ve Me΄cûc kavmi beyninde vâkiʹ sedde denir ki Žu’l-Ḵarneyn binâ eylemiştir; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا﴾ Ve yaydan ok çıktıktan sonra zuhûr eden sese denir ki çınırtı taʹbîr olunur, ʹalâ-kavlin mutlakan sese denir. Ve hayr ve menfaʹatsiz kimseye denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve zartaya denir. Ve yayı tıngırdatmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَمَ الْقَوْسَ رَدْمًا إِذَا صَوَّتَهَا Ve bir nesne dâ΄imî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَمَتِ السَّحَابُ وَالْوِرْدُ وَالْحُمَّى رَدْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا دَامَتْ Ve ağaç kuruduktan sonra yeşermek maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَمَتِ الشَّجَرَةُ إِذَا اخْضَرَّتْ بَعْدَ يُبُوسَتِهَا Ve seyelân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَمَ الشَّيْءُ إِذَا سَالَ

Vankulu Lugatı - الردم maddesi

اَلرَّدْمُ [er-redm] (râ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Bir gediği sedd etmek; tekûlu: رَدَمْتُ الثُّلْمَةَ أَرْدِمُهَا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا سَدَدْتَهَا Ve

رَدْمٌ [redm] İsm dahi gelir, sedd maʹnâsına.