اَلسَّجَفُ [es-secef] (fethateynle) Böğür ince olup karın azca ve düzce olmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَجِفَتِ الْمَرْأَةُ سَجَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا دَقَّ خَصْرُهَا وَخَمُصَ بَطْنُهَا
اَلسَّجْفُ [es-secf] (sîn’in fethi ve kesriyle) ve
اَلسِّجَافُ [es-sicâf] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Perdeye denir, سِتْرٌ [sitr] maʹnâsına; cemʹi سُجُوفٌ [sucûf] ve أَسْجَافٌ [escâf] gelir. ʹAlâ-kavlin سَجْفٌ [secf] şol iki perdeye denir ki birbirine çatılmış olup beynlerinde fürce ola yâhûd şol kapı ki iki perde ile perdelenir ola, onun her şukkasına سَجْفٌ [secf] ve سِجَافٌ [sicâf] denir.
اَلسِّجْفُ [es-Sicf] (sîn’in kesriyle) Esmâdandır: Ḩantef b. es-Sicf tâbiʹîndendir. Ve Ḩuneyf b. es-Sicf şuʹarâdandır.
اَلسِّجْفُ [es-sicf] (sîn’in kesri ve cîm’in sükûnu ile) ve
اَلسَّجْفُ [es-secf] (sîn’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Perde, sitr maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı