اَلطَّلاَقُ [eṯ-ṯalâḵ] (ṯâ’nın fethiyle) ʹAvret zevcinden boş olmak maʹnâsınadır ki kayd-ı nikâhtan halâs olur; yukâlu: طَلَقَتِ الْمَرْأَةُ مِنْ زَوْجِهَا وَطَلُقَتْ طَلاَقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالْخَامِسِ إِذَا بَانَتْ Şârihin beyânına göre işbu طَلاَقٌ [ṯalâḵ] mâddesi tahliye mine’l-kayd maʹnâsına mevzûʹ olup maʹânî-i sâ΄ire ondan münşaʹibdir. Ve طَلاَقٌ [ṯalâḵ] lafzı vech-i mezkûr üzere masdar olup ism olarak dahi istiʹmâl olunur; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿اَلطَّلاَقُ مَرَّتَانِ﴾ الآية Türkîde ondan boşamak ve boşanmak ile taʹbîr olunur. İntehâ.
اَلطَّلَاقُ [eṯ-ṯalâḵ] (ṯâ’nın fethiyle) Güler yüzlü olmak; yukâlu: طَلُقَ طَلَاقَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı