Kamus-ı Muhit - القبس maddesi

اَلْقِبْسُ [el-ḵibs] (ḵâf’ın kesriyle) Asl ve bünyâd maʹnâsınadır; yukâlu: كَرِيمُ الْقِبْسِ أَيِ الْأَصْلِ

اَلْقَبْسُ [el-ḵabs] (حَبْسٌ [ḩabs] vezninde) Ocaktan ve ʹazîm âteşten parlak âteş közü almak maʹnâsınadır; yukâlu: قَبَسَ مِنْ مُعْظَمِ النَّارِ قَبْسًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَخَذَ مِنْهَا شُعْلَةَ نَارٍ

اَلْقَبَسُ [el-ḵabes] (fethateynle) ve

اَلْمِقْبَاسُ [el-miḵbâs] (mîm’in kesriyle) ʹAzîm âteşten ahz olunan şuʹleye yaʹnî parlak âteş közüne denir; tekûlu: خُذْ لِي قَبَسًا وَمِقْبَاسًا أَيْ شُعْلَةَ نَارٍ تُقْتَبَسُ مِنْ مُعْظَمِ النَّارِ

اَلْقَبِيسُ [el-ḵabîs] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

اَلْقَبِسُ [el-ḵabis] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Şol aygıra ve buğura ıtlâk olunur ki aştığı dişiyi çabuk gebe eder ola; sürʹatinde nâra teşbîh olunmuştur; yukâlu: فَحْلٌ قَبِيسٌ وَقَبِسٌ أَيْ سَرِيعُ الْإِلْقَاحِ Ve minhu’l-meselu: ḣلَقْوَةٌ صَادَفَتْ قَبِيسًاḢ أَوْ ḣلَقْوَةٌ وَأَبٌ قَبِيسٌḢ [Ve] لَقْوَةٌ [laḵvet] تَمْرَةٌ [temret] vezninde, erkeğin menîsini çabuk telakkî eylemekle hemân gebe olan dişiye denir. İki müttefakın ictimâʹları vaktte darb olunur.

Vankulu Lugatı - القبس maddesi

اَلْقَبْسُ [el-ḵabs] (ḵâf’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Şuʹle taleb etmek.

اَلْقَبَسُ [el-ḵabes] (fethateynle) Âteşten bir şuʹledir. Ve

قَبَسٌ [ḵabes] Erkek dişiyi tîz yüklü kılmak maʹnâsına da gelir; yukâlu: قَبِسَ الْفَحْلُ قَبَسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَلْقَبِسُ [el-ḵabis] (ḵâf’ın fethi ve bâ’nın kesriyle) Kezâlik şol erkektir ki tîz yüklü kılar.