اَلْقَبْطُ [el-ḵabṯ] (حَبْطٌ [ḩabṯ] vezninde) Bir nesneyi el ile biriktirmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَبَطَ الشَّيْءَ قَبْطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا جَمَعَهُ بِيَدِهِ
اَلْقِبْطُ [el-Ḵibṯ] (ḵâf’ın kesriyle) Ehl-i Mıṡr’ın hâlis aslı olan tâ΄ifedir. Şârihin beyânına göre Ḵibṯ b. Ḩâm b. Nûḩ ʹaleyhi’s-selâm neslinden münşaʹiblerdir. Ve Ḵibṯ, Surre-men-re΄â kasabası nevâhîsinden bir nâhiye adıdır ki ehl-i fesâd mecmaʹıdır.
اَلْقِبْطُ [el-Ḵibṯ] (ḵâf’ın kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Şol tâ΄ifedir ki onlar ehl-i Mıṡr’ın aslıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı