اَلْقَصِمُ [el-ḵaṡim] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Tîz kırılır olan nesneye denir, gevrek gibi; yukâlu: شَيْءٌ قَصِمٌ أَيْ سَرِيعُ الْإِنْكِسَارِ
اَلْقِصْمُ [el-ḵiṡm] (ḵâf’ın kesri ve yâhûd fethiyle) Otlanmış otun yerde kalan köküne denir; cemʹi أَقْصَامٌ [aḵṡâm]dır.
اَلْقَصَمُ [el-ḵaṡam] (fethateynle) Ön dişler yarısından kırılmağa denir. Ve
قَصَمٌ [ḵaṡam] Çekirge yumurtalarına denir; müfredi قَصَمَةٌ [ḵaṡamet]tir.
اَلْقُصَمُ [el-ḵuṡam] (زُفَرُ [zufer] vezninde) Uğradığı ve dokunduğu nesneyi kırıp ufatır olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ قُصَمُ إِذَا كَانَ يَحْطِمُ مَا لَقِيَ
اَلْقَصْمُ [el-ḵaṡm] (ḵâf’ın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Bir nesneyi kırıp ayırmak, ʹalâ-kavlin mutlakan kırmak maʹnâsınadır, her ne kadar ayrılmazsa da; yukâlu: قَصَمَهُ قَصْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا كَسَرَهُ وَأَبَانَهُ أَوْ كَسَرَهُ وَإِنْ لَمْ يَبِنْ Ve bir adam murâd ve maksadına varmaksızın geldiği yerden yaʹnî yoldan geri dönmek maʹnâsına müstaʹmeldir ki katʹ-ı ʹazîmet eder; yukâlu: قَصَمَ فُلَانٌ إِذَا رَجَعَ مَنْ حَيْثُ جَاءَ يَعْنِي وَلَمْ يُتِمَّ إِلَى حَيْثُ قَصَدَ
اَلْقُصَمُ [el-ḵuṡam] (ḵâf’ın zammı ve ṡâd’ın fethiyle قُثَمٌ [ḵušamp;em] vezni üzere) Şol nesnedir ki her neye dokunsa pâreleye.
اَلْقَصْمُ [el-ḵaṡm] (ḵâf’ın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Bir nesneyi ufatıp ayırmaktır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı