el-lebḵ ~ اَللَّبْقُ

Kamus-ı Muhit - اللبق maddesi

اَللَّبْقُ [el-lebḵ] (سَبْقٌ [sebḵ] vezninde) Bir nesneyi yumuşatmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَقَ الشَّيْءَ لَبْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا لَيَّنَهُ

اَللَّبَقُ [el-lebaḵ] (fethateynle) ve

اَللَّبَاقَةُ [el-lebâḵat] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Her işte uz ve çîre-dest ve hâzık olmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبِقَ الرَّجُلُ وَلَبُقَ لَبَقًا وَلَبَاقَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا حَذَقَ Ve baʹzılar ʹindinde لَبَقٌ [lebaḵ] zarâfet maʹnâsınadır; yukâlu: لَبُقَ الرَّجُلُ لَبَقًا إِذَا ظَرُفَ Ve

لَبَقٌ [lebaḵ] ve

لَبَاقَةٌ [lebâḵat] Endâma libâs yaraşıp yakışmak maʹrâsınadır; yukâlu: لَبِقَ بِهِ الثَّوْبُ وَلَبُقَ بِهِ إِذَا لَاقَ

اَللَّبِقُ [el-lebiḵ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَللَّبِيقُ [el-lebîḵ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) İşi yakıştığı üzere işler olan uz ve çîre-dest üstâza denir; yukâlu: رَجُلٌ لَبِقٌ وَلَبِيقٌ أَيْ حَاذِقٌ بِمَا عَمِلَ Ve eğnine giydiği her câme yaraşık ve yakışık olan adama denir ki hılkî bir maʹnâdır her ne girse yakışıp endâmına çesbân olur; yukâlu: رَجُلٌ لَبِقٌ وَلَبِيقٌ أَيْ يَلِيقُ بِهِ الثَّوْبُ Maʹnâ-yı âtîden vasflardır.

Vankulu Lugatı - اللبق maddesi

اَللَّبِقُ [el-lebiḵ] (lâm’ın fethi ve bâ’nın kesriyle) Üstâd olup bir nesneyi rıfk ve mülâyemetle tutan kimse.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı