اَلْأَبَكُ [el-ebek] (fethateynle) Bir adamın vücûdu pek etli semiz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَبِكَ الرَّجُلُ أَبَكًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ لَحْمُهُ
اَلْأَبِكُ [el-ebik] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْمِئْبَكُ [el-mi΄bek] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Ahmak adama ıtlâk olunur; yukâlu: إِنَّهُ لَعَفِكٌ أَبِكٌ وَمِعْفَكٌ مِئْبَكٌ أَيْ أَخْرَقُ [Ve] عَفِقٌ [ʹafiḵ] dahi bu maʹnâya olmakla te΄kîd olur.
اَلْأَبَكُّ [el-ebekk] (hemzenin ve bâ’nın fethiyle) Pek kurak ve kıtlık zamâna denir; yukâlu: عَامٌ أَبَكُّ أَيْ شَدِيدٌ Ve devâbb ve mevâşî ve sâ΄irleri tefrîk ve perâkende edene denir. Ve ehl ve kavminin umûrunda saʹy ve gûşiş eden ecîre denir. Ve bir mevziʹ adıdır. Ve maktûʹu’l-yed kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ أَبَكُّ أَيْ أَجْذَمُ Cemʹi بُكَّانٌ [bukkân] gelir bâ’nın zammı ve kâf’ın teşdîdiyle.
اَلْأَبَكُّ [el-Ebekk] (hemzenin ve bâ’nın fethiyle) Bir mevziʹin ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı