اَلْهَبْزُ [el-hebz] هَبْرٌ [hebr] vezninde ve mürâdifidir ki etrâfı yüksek olan düz ve oturaklı yere denir, Türkîde alan taʹbîr olunur.
el-hâmilet
el-hâhât
el-hâvî
el-Heb΄
el-hebbârân
el-hubâriyyet
el-hubâyet
el-hebbûr
el-hubet
el-hebter
el-hubr
el-hebreket
el-heberkaʹ
el-heberkel
el-hebremet
el-hebz
el-hebes
el-hebiṡ
el-hebeṡâ
el-hebṯat
el-hubeʹat
el-hibell
el-hebellaḵ
el-hibillâ
el-hebûṯ
el-hebûl
el-hebûn
el-hebeyy
el-hebiyyet
el-hebîc
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
