اَلْهِدْفُ [el-hidf] (hâ’nın kesriyle) Tenû-mend ve cesîm adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هِدْفٌ أَيْ جَسِيمٌ
اَلْهَدْفُ [el-hedf] (hâ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Bir yerde bir kimse belirip peydâ olmak maʹnâsınadır; ve minhu kavluhu: هَلْ هَدَفَ إِلَيْكُمْ هَادِفٌ أَيْ هَلْ حَدَثَ بِبَلَدِكُمْ أَحَدٌ سِوَى مَنْ كَانَ بِهِ Ve girmek maʹnâsınadır; yukâlu: هَدَفَ إِلَيْهِ إِذَا دَخَلَ Ve bir nesneye yaklaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَدَفَ لِلْخَمْسِينَ إِذَا قَارَبَهَا Ve süst ve zaʹîf olmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَدَفَ الرَّجُلُ هَدْفًا إِذَا كَسِلَ وَضَعُفَ
اَلْهَدَفُ [el-hedef] (fethateynle) Mutlakan bülend ve yüksek nesneye denir, gerek binâ΄ ve gerek kum tepesi ve gerek dağ olsun. Ve ok nişânesine denir; yukâlu: رَمَوْا فِي الْهَدَفِ أَيِ الْغَرَضِ Ve ʹazîmü’l-heykel adama denir. Ve bir işe yaramayan tenbel ve uykucu ve girân-cân adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هَدَفٌ أَيْ عَظِيمٌ وَكَذَا ثَقِيلٌ نَؤُومٌ
اَلْهَدَفُ [el-hedef] (fethateynle) Her mürtefiʹ olan nesnedir, gerek binâ gerek kum yaʹnî gerek dağ. Ve ok nişânına dahi هَدَفٌ [hedef] dedikleri ve fermûde olan kimseye de هَدَفٌ [hedef] dedikleri bundan me΄hûzdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı