اَلْبَكْتُ [el-bekt] (bâ’nın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَكَتَهُ بَكْتًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا ضَرَبَهُ بِالسَّيْفِ وَالْعَصَا وَغَيْرِهِ Ve bir kimseyi zemm ve taʹyîr ve düşnâm ve tekdîr makûlesi nâ-hoş edâ ile karşılamak maʹnâsınadır; meselâ: “Be hey habîs utanmadın mı?”, “Tanrıdan korkmaz mısın!” kelimâtı gibi; yukâlu: بَكَتَهُ إِذَا اسْتَقْبَلَهُ بِمَا يَكْرَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı