اَلزَّغْدُ [ez-zaġd] (zâ’nın fethi ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) Deve ziyâdesiyle kükreyip böğürmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَغَدَ الْبَعِيرُ زَغْدًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا هَدَرَ شَدِيدًا Ve tulumu ağızından yağ çıkmak için sıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَغَدَ سِقَاءَهُ إِذَا عَصَرَهُ حَتَّى يَخْرُجَ الزُّبْدُ مِنْ فِيهِ Ve bir adamın boğazını sıkmak maʹnâsına da istiʹmâl olunur; yukâlu: زَغَدَ فُلاَنًا إِذَا عَصَرَ حَلْقَهُ Ve bir kimseyi bir adam üzere istiʹvâ ederek kışkırtmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: زَغَدَهُ بِالْكَلاَمِ عَلَيْهِ إِذَا حَرَّشَهُ عَلَيْهِ
اَلزَّغَدُ [ez-zeġad] (fethateynle) Dirliğe denir; yukâlu: زَغَدٌ رَغَدٌ أَيْ عَيْشٌ رَغَدٌ
اَلزَّغَدُ [ez-zeġad] (zâ’nın fehi ve ġayn’ın sükûnuyla) Berk âvâz ile çağırmak; tekûlu: زَغَدَ الْبَعِيرُ يَزْغَدُ زَغَدًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve
زَغَدٌ [zeġad] Tulumu sıkmaktır yağ ağzına çıksın diye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı