اَلصَّفْرَةُ [eṡ-ṡafret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Açlığa denir. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîsu: “صَفْرَةٌ فِي سَبِيلِ اللهِ خَيْرٌ مِنْ حُمْرِ النَّعَمِ” وَهِيَ الْجَوْعَةُ وَخُلُوُّ الْبَطْنِ Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre bu maʹnâ ve sâ΄ir خُلُوٌّ [ḣuluvv] maʹnâları صَفِيرٌ [ṡafîr]den me΄hûzdur.
اَلصُّفْرَةُ [eṡ-ṡufret] (ṡâd’ın zammı ve fâ’nın sükûnuyla) Maʹrûftur, yaʹnî elvândan sarılık levnine denir. Ve siyâha denmekle azdâddan olur. Ve
صُفْرَةُ [Ṡufret] Yemâme’de bir mevziʹ adıdır. Ve
صُفْرَةُ [ṡufret] Maʹrife olarak keçi kısmının ʹalemidir ki ʹalem-i cins olur, أُسَامَةُ [usâmet] gibi.
اَلصُّفْرَةُ [eṡ-ṡufret] (ṡâd’ın zammı ve fâ’nın sükûnuyla) Şol renktir ki sarı renkli olan nesne ile kâ΄imdir. Ve
صُفْرَةٌ [ṡufret] Gâh olur ki cünûna dahi derler; yukâlu: إِنَّهُ لَفِي صُفْرَةٍ لِلَّذِي يَعْتَرِيهِ الْجُنُونُ Kaçan ʹaklı gidecek günlerde olsa, zîrâ o günde onu zaʹferânla mesh ederler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı