اَلْفَظَعُ [el-feżaʹ] (fethateynle) Bir kimse bir nesneyi gücü yetip tâb ve tahammül edeceğini gözüne kestirememek vech üzere istiʹzâm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَظِعَ فُلاَنٌ اَلْأَمْرَ فَظَعًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اسْتَعْظَمَهُ وَلَمْ يَثِقْ بِأَنْ يُطِيقَهُ Ve dolmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَظِعَ الْإِنَاءُ إِذَا امْتَلَأَ Ve bir kaziyye sebebiyle pek müzâyakaya uğrayıp tâkatı tâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَظِعَ بِالْأَمْرِ إِذَا ضَاقَ بِهِ ذَرْعًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı