اَلْكَفَنُ [el-kefen) (fethateynle) Meyyite sarılan sevbe denir, sitr ve müvârât maʹnâsındandır; cemʹi أَكْفَانٌ [ekfân]dır.
اَلْكَفْنُ [el-kefn] (دَفْنٌ [defn] vezninde) Ekmeği pişmek için küle gömmek maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَنَ الْخُبْزَةَ فِي الْمَلَّةِ كَفْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا وَارَاهَا بِهَا Ve yün eğirmek maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَنَ الصُّوفَ إِذَا غَزَلَهُ Ve meyyite kefen sarmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَنَ الْمَيِّتَ إِذَا أَلْبَسَهُ الْكَفَنَ Ve
كَفْنٌ [kefn] Tuzsuz taʹâma denir; yukâlu: طَعَامٌ كَفْنٌ أَيْ لَا مِلْحَ فِيهِ
اَلْكَفَنُ [el-kefen] (fethateynle) Maʹrûftur.
اَلْكَفْنُ [el-kefn] (kâf’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Yün eğirmek, gazl-i sûf maʹnâsına; yukâlu: كَفَنَ يَكْفُنُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı