اَللَّبْجُ [el-lebc] (lâm’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Yere çalmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَجَ بِهِ اْلأَرْضَ لَبْجًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا صَرَعَهُ ve yukâlu: لُبِجَ بِهِ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ أَيْ صُرِعَ Yaʹnî “Kendi kendisine bî-ihtiyâr yere yıkılıp düştü.” Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَجَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا
اَللَّبَجُ [el-lebec] Düşmek; yukâlu: لَبَجْتُ بِهِ الْأَرْضَ مِثْلُ لَبَطْتُ إِذَا جَلَدْتَ بِهِ الْأَرْضَ Yaʹnî yere düşürsen böyle dersin, pes bâ taʹdiye için olur. Ve لُبِجَ بِالرَّجُلِ وَلُبِطَ بِهِ dersin binâ-i mechûl üzere, kaçan yere vurulsa ve dururken düşse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı