اَللَّجْفُ [el-lecf] (lâm’ın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Pek vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَجَفَهُ لَجْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَبَهُ شَدِيدًا Ve âhû ve sâ΄ir cânver, inlerinin ve yataklarının ve mağaraların diplerine çukur kazmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَجَفَ الظَّبْيُ وَغَيْرُهُ فِي أَصْلِ الْكِنَاسِ إِذَا حَفَرَ حُفْرَةً
اَللَّجَفُ [el-lecef] (fethateynle) İsmdir, zikr olunan çukura denir. Ve kuyunun bir cânibinde kazılan ve kuyu dibinin çevresinden suyun oyduğu çukara denir; yukâlu: بِئْرٌ ذَاتُ لَجَفٍ وَهُوَ حَفْرٌ فِي جَانِبِهَا وَمَا أَكَلَ الْمَاءُ مِنْ نَوَاحِي أَصْلِ الرَّكِيَّةِ Ve derenin göbeğine denir ki hakk-ı vasatıdır. Ve sel suyunun irkilip kaldığı çukura ve oyuma denir; cemʹi أَلْجَافٌ [elcâf] gelir.
اَللَّجَفُ [el-lecef] (fethateynle) Derenin ortası, سُرَّةُ الْوَادِي[surretu’l-vâdî] maʹnâsına. Baʹzılar eyitti: لَجَفٌ [lecef] kuyunun bir cânibinde kazılan çukurdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı