اَلنَّقْذُ [en-naḵž] (nûn’un fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Kurtarmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقَذَهُ مِنْهُ نَقْذًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَلَّصَهُ وَنَجَّاهُ Ve selâmet ve necât maʹnâsına istiʹmâl olunur; ve minhu kavluhum نَقْذًا لَكَ لِلْعَاثِرِ Ve bu aslda نَقَذَكَ اللهُ نَقْذًا idi. Kâle fi’l-Esâs: تَقُولُ الْعَرَبُ نَقْذًا لَكَ إِذَا دَعَوْا لَهُ بِالسَّلاَمَةِ
اَلنَّقَذُ [en-naḵaž] (fethateynle) Kurtardığın şey΄e denir. Ve bu faʹal bi-maʹnâ mefʹûldür, قَبْضٌ [ḵabḋ] ve نَفْضٌ [nafḋ] gibi; yukâlu: هُوَ نَقَذُهُ أَيْ مَا أَنْقَذَهُ Ve
نَقَذٌ [naḵaž] Masdar olur, kurtulmak maʹnâsına; yukâlu: نَقِذَ الرَّجُلُ مِنْهُ نَقَذًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَجَا Ve ʹArabların مَا لَهُ نَقَذٌ kavli شَقَذٌ mâddesinde zikr olundu.
اَلنَّقَذُ [en-neḵaž] (fethateynle) Şol nesnedir ki onu halâs edersin ki فَعَلٌ [faʹal] vezni üzeredir, مَفْعُولٌ [mefʹûl] maʹnâsına, نَفَضٌ [nefaḋ] ile مَنْفُوضٌ [menfûḋ] maʹnâsına ve قَبَضٌ [ḵabaḋ] gibi, مَقْبُوضٌ [maḵbûḋ] maʹnâsına. Ve نَفَضٌ [nefaḋ] nûn’la ve fâ’yla ve ḋâd-ı muʹceme ile bir nesneyi silkmekle düşen nesnedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı