اَلْإِبْرَاهُ [el-ibrâh] (hemzenin kesriyle) Delîl ve burhân îrâd ve ikâmet eylemek maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin ʹacâyib nesneler îrâdıyla nâsa gâlib olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَبْرَهَ الرَّجُلُ إِذَا أَتَى بِالْبُرْهَانِ أَوْ أَتَى بِالْعَجَائِبِ وَغَلَبَ النَّاسَ Şârih der ki Zemaḣşerî’nin kavline göre بُرْهَانٌ [burhân] lafzının nûn’u zâ΄idedir, mer΄e-i beyzâ΄ maʹnâsına olan, بَرَهْرَهَةٌ mâddesinden me΄hûzdur, fiʹlinde أَبْرَهَ إِبْرَاهًا denir, niteki mü΄ellif dahi îrâd eyledi, بَرْهَنَ بَرْهَنَةً terkîbi müvelleddir. Ve mü΄ellif bunu nûn mâddesinde dahi sebt eyledi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı