اَلْآدَرُ [el-âder] (آدَمُ [âdem] vezninde) ve
اَلْمَأْدُورُ [el-me΄dûr] (مَغْدُورٌ [maġdûr] vezninde) أُدْرَةٌ [udret] ʹilletine mübtelâ olan adama denir ki ʹavret yerinde kıl biten derinin cevfinde olan ince zar gibi deri yırtılıp bağırsaklar hâyenin kabına inmekle husyesi kova gibi şişip kabarmış olur, Türkîde “debe taşak” taʹbîr olunur. Ve fıtk-ı mezbûr hemân sol taraftan hâdis olur. ʹAlâ-kavlin şol kimseye denir ki husyelerinin birine fıtık isâbet eylemiş ola; yukâlu: رَجُلٌ آدَرُ وَمَأْدُورٌ وَهُوَ مَنْ يَنْفَتِقُ صِفَاقُهُ فَيَقَعُ قُصْبُهُ فِي صَفْنِهِ وَلاَ يَنْفَتِقُ إِلاَّ مِنْ جَانِبِهِ الْأَيْسَرِ أَوْ مَنْ يُصِيبُهُ فَتْقٌ فِي إِحْدَى خُصْيَيْهِ
اَلْآدَرُ [el-âder] (hemzenin meddi ve dâl’ın fethiyle) Şol kimsedir ki hâyasında şiş ola; yukâlu: رَجُلٌ آدَرُ إِذَا كَانَ بَيِّنَ الْأُدْرَةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı