اَلْأَشْمُلُ [el-eşmul] (şîn’in fethi ve mîm’in zammı ile) Cemʹi, عَنَاقٌ [ʹanâḵ]la أَعْنُقٌ[aʹnuḵ] ve ذِرَاعٌ [žirâʹ]la أَذْرُعٌ [ežruʹ] gibi, zîrâ شَمَالٌ [şemâl] mü΄ennestir. Ve eger müzekker olaydı, cemʹi أَفْعِلَةٌ [efʹilet] vezni üzere olurdu. Nitekim vechi ʹilm-i sarfta beyân olmuştur. Ve عَنَاقٌ [ʹanâḵ] ʹayn’ın fethiyle oğlaktır ve meksûrü’l-fâ΄ ve mazmûmü’l-fâ΄ ve meftûhu’l-fâ΄ olanın bu bâbda hükmü bir olmağın عَنَاقٌ [ʹanâḵ]ı îrâd etti. Ve
شِمَالٌ [şimâl] Halka dahi derler. Ve
طَيْرُ شِمَالٍ [ṯayru şimâl] Şol kuşa derler ki onunla teşe΄΄um olunur. Ve
شِمَالٌ [şimâl] Kezâlik kîse gibi bir nesnedir ki koyunun memesin onun içine korlar. Ve şol bez pâresine dahi derler ki hurmâ salkımların onun içine korlar üzülüp düşmesin diye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı